Έχω καιρό την ανάγνωση και τη μάθηση από διάφορες προσευχές. Σήμερα θα σας συστήσω στο κείμενο "Ευλογώ την ψυχή μου Κύριό μου", πείτε τα χαρακτηριστικά αυτής της προσευχής και την ιστορία της εμφάνισής του.
Τη σημασία οποιασδήποτε προσευχής
Η προσευχή είναι ο μόνος τρόπος για να αναφέρετε τον ουρανό με ένα συγκεκριμένο αίτημα. Πιστεύεται ότι μερικές από αυτές τις προσευχές που είναι γνωστό στους ορθόδοξους χριστιανούς δόθηκαν από τον ίδιο τον Κύριο. Φυσικά, τέτοια κείμενα προσευχής έχουν τεράστια δύναμη. Είναι αυτών που πρέπει να χρησιμοποιηθούν όταν ένα άτομο εμπίπτει σε δύσκολες συνθήκες ζωής.
Μάθετε τι σας περιμένει σήμερα - ένα ωροσκόπιο για σήμερα για όλα τα ζώδια
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι άλλες προσευχές των οποίων τα κείμενα γράφτηκαν από την St. Holor στη ζωή ή σε άλλα εξαιρετικά στοιχεία, είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί. Αντίθετα, συνιστάται επίσης να διαβάζονται όσο το δυνατόν πιο συχνά. Επιπλέον, οι πνευματικοί μέντορες επιμένουν στο γεγονός ότι κάθε προσευχή που απευθύνεται στον Ουρανό έχει τεράστια δύναμη. Μετά από όλα, η δύναμή του εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το πόσο ισχυρή είναι η πίστη του ανθρώπου.
Εν μέρει, για το λόγο αυτό, οι άνθρωποι, στην καρδιά της οποίας δεν υπάρχει πίστη στα περισσότερα υψηλά, δεν μπορούν να φτάσουν στον ουρανό. Φυσικά, μερικές φορές έρχονται στην πίστη, γίνονται δίκαιοι χριστιανοί. Ωστόσο, οι προσευχές τους μπορούν να παραμείνουν αναπάντητοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και είναι απαραίτητο να προετοιμαστεί ηθικά. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κατηγορήσει τον ουρανό σε κάτι ούτε να ζητά πάρα πολύ. Είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι ο Κύριος θα βιώσει τέτοιους ανθρώπους αρκετά μακρύ.
Ένα από τα πιο λαμπρά παραδείγματα στην ιστορία του πώς ένας απίστευτος αμαρτωλός μπορεί να γίνει δίκαιος, είναι η ιστορία του βασιλιά Δαβίδ. Όλοι είναι γνωστοί ότι μέχρι μια ορισμένη στιγμή δεν ήταν δίκαιη. Αλλά αργότερα έγινε συγγραφέας της περίφημης προσευχής "ευλογεί την ψυχή μου", η οποία είναι πιο γνωστή ως Ψαλμός Δαβίδ 102. Είναι γι 'αυτόν ότι θα μιλήσουμε.
Η ιστορία της αμαρτίας του βασιλιά Δαβίδ
Οι γονείς κατάφεραν να τον αυξήσουν με ένα άξιο πρόσωπο που αφιερώθηκε στον κυβερνήτη. Τον εξυπηρετούσε πίστη και αλήθεια, και διαβάσει επίσης τον Κύριο. Όταν ο προηγούμενος χάρακας πέθανε, ήταν αυτός που πήρε το θρόνο. Υποστηρίχθηκε ο Θεός του Θεού. Μετά το θάνατο του Σαούλ, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλοί ήταν ευχαριστημένοι με το γεγονός ότι ο πρώην υπάλληλός του θα είναι ο νέος ηγέτης. Δεδομένου ότι ο καθένας γνώριζε απόλυτα καλά ότι ο Δαβίδ είχε έναν πιο μαλακό χαρακτήρα, δεν ήταν γρήγορο, τιμά την πίστη.
Από πολυάριθμα αιτήματα των αναγνωστών, ετοιμάσαμε μια εφαρμογή "Ορθόδοξο ημερολόγιο" για ένα smartphone. Κάθε πρωί θα λάβετε πληροφορίες σχετικά με την τρέχουσα μέρα: διακοπές, θέσεις, ημέρες μνήμης, προσευχές, παραλίες.
Κατεβάστε δωρεάν: Ορθόδοξο ημερολόγιο 2020 (διαθέσιμο στο Android)
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του έλαβε μια ειδική εξουσία. Εάν οι προηγούμενοι εκπρόσωποι της αριστοκρατίας αισθάνονται ελεύθερα, τότε μετά την αλλαγή του βασιλιά, η κατάσταση άλλαξε. Ο Δαβίδ υποτάσσεται εντελώς στην κοσμική ζωή του πνευματικού. Επιπλέον, ήταν αυτός που ακύρωσε τις θυσίες.
Ο άνθρωπος ήταν σίγουρος ότι δεν θα μπορούσε να ευχαριστήσει τους αιματηρούς θυσίες του Κυρίου. Μετά από όλα, κάθε δημιουργία που δημιούργησε με αγάπη. Κατά συνέπεια, η δολοφονία δεν πρέπει να ενθαρρυνθεί. Αρχικά, αυτή η μεταρρύθμιση προκάλεσε έναν τεράστιο συντονισμό. Κάποιοι σκέφτηκαν ακόμη και ότι οι ταραχές και ο ηγεμόνας θα ανατραπεί. Ωστόσο, τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Σταδιακά, οι άνθρωποι άρρωστοι με την ιδέα ότι οι θυσίες είναι πραγματικά λάθος. Επιπλέον, εξακολουθούσαν να συνειδητοποιήσουν ότι τέτοιες τελετουργίες δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα με τον Χριστιανισμό καθόλου. Όπως γνωρίζετε, παρόμοιοι με τους αιρετικούς.
Ο Δαβίδ ήταν ένας πραγματικά σοφός κυβερνήτης. Υπό την ηγεσία του, η χώρα άρχισε να ανθίζει. Ωστόσο, όπως και κάθε άλλο πρόσωπο, είχε την τάση να πέσει. Από την αρχή, οι προφήτες ενοχλούσαν το γεγονός ότι ο Δαβίδ αρνήθηκε κατηγορηματικά να διαλύσει το χαρέμι του. Αν και προειδοποίησε ότι ένας γενναίος χριστιανός δεν μπορούσε να έχει πολλές συζύγους. Αλλά ο μονάρχης παρέμεινε κωφός σε τέτοιες συμβουλές. Αγαπούσε τις γυναίκες πάρα πολύ. Και όλα. Παρόμοια αναμονή αργά ή γρήγορα, αλλά έπρεπε να είναι η αιτία της αμαρτίας. Έτσι συνέβη.
Συνάντηση με ένα κορίτσι
Κάποτε, περπατώντας γύρω από τον κήπο, ο βασιλιάς παρατήρησε ένα κορίτσι κολύμβησης. Ήταν τόσο όμορφη που ο άνθρωπος είχε ερωτευτεί αμέσως. Παραγγείλασε τους υπηρέτες του αμέσως την παραδώσει στο παλάτι. Όταν ολοκλήρωσαν την παραγγελία, έγινε προφανές ότι ο βασιλιάς δεν ήταν ακριβώς η συνήθης γυναίκα. Της στο παλάτι ήξερε καλά. Δεδομένου ότι η Wirzavia αντιπροσώπευε τη σύζυγό του σε έναν πολύ διάσημο κυβερνήτη, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον βασιλιά.Για πολλά χρόνια αγωνίστηκε για χάρη του και ποτέ δεν τον επανεξετάστηκε, έκανε κάθε παραγγελία. Αυτή είναι μόνο η σύζυγός του, αρνήθηκε κατηγορηματικά να φέρει στο παλάτι, επειδή κατάλαβε ότι ήταν πολύ όμορφη και θα μπορούσε να προκαλέσει άλλους άνδρες. Και ο ίδιος ο βασιλιάς τον υποστήριξε. Βοήθησε ότι μια όμορφη γυναίκα πρέπει να κρατήσει μακριά από τους άνδρες.
Ολοκλήρωση τρομερής αμαρτίας
Αλλά ακόμα και όταν έγινε σαφές ότι το κορίτσι ήταν παντρεμένο, δεν σταμάτησε τον βασιλιά. Την έκανε με το concubine του. Λίγους μήνες αργότερα έγινε σαφές ότι το κορίτσι δεν μπορούσε να επιστρέψει στον σύζυγό της, επειδή έγινε έγκυος από τον Δαβίδ. Στη συνέχεια, το σχέδιο ήταν ώριμο στο κεφάλι του βασιλιά.
Παραγγείλει τους πιστούς υπηρέτες του να απαλλαγούν από τον σύζυγό της Bathsvia, που εκείνη τη στιγμή ήταν στο πεδίο της μάχης. Ένας αφοσιωμένος σύντροφος, η ουρία σκοτώθηκε από έναν εχθρικό στρατό. Και ο Δαβίδ πήρε την Wirmsavia στη σύζυγό του. Έτσι αποφάσισε να κρύψει την αμαρτία της μοιχείας και να σκοτώσει ένα άλλο άτομο. Φυσικά, δεν στερούσε τον Urius της Ζωής. Ωστόσο, αυτό έγινε σύμφωνα με την παραγγελία του. Έτσι, μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο βασιλιάς διέπραξε δύο αμαρτίες:
- Μοιχεία - γνωρίζοντας ότι μια γυναίκα είναι σύζυγος κάποιου, εξακολουθεί να ήθελε να πάρει τη δύναμή της και να φύγει σε ένα χαρέμι.
- Η προδοσία - Ο ουρίαςh ήταν ένας αφοσιωμένος άνθρωπος που εξυπηρετούσε πιστά τον βασιλιά. Δεν υποψιάζεται καν τι έκανε ακριβώς την πλάτη του.
Αυτός είναι ακριβώς ο Κύριος που ήξερε για το τι μια μεγάλη αμαρτία διέπραξε τον κυβερνήτη. Γι 'αυτό μείωσε μια κατάρα για το γένος του. Ο ίδιος ο βασιλιάς μετατράπηκε σε έναν αδύναμο γέρο, του οποίου το σώμα καλύπτει έλκη και μια ταραχή άρχισε στο κάστρο. Οι δικοί του γιους άρχισαν να αγωνίζονται μεταξύ τους για το θρόνο. Όταν άρχισαν οι κακοτυχίες, ο Δαβίδ συνειδητοποίησε τι θα ήταν μεγάλη αμαρτία που διέπραξε. Και ταυτόχρονα υποσχέθηκε να τον εξαγοράσει κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Από τότε, άρχισε να οδηγεί έναν δίκαιο τρόπο ζωής. Επιπλέον, έγραψε ακόμη έναν τεράστιο αριθμό ψαλμάτων και προσευχές. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το πιο διάσημο είναι 102 Ψαλμός.
Προέλευση του Ψαλμού
Οι Ψαλμοί υπό τους αριθμούς 102 και 103 είναι ζεύγος. Γι 'αυτόν τον λόγο ότι η έννοια τους ηχώ. Φυσικά, ο συγγραφέας τους είναι επίσης το ίδιο πρόσωπο. Επιπλέον, αυτά τα δύο ψαλίδια διαβάζουν πάντα μαζί, καθώς συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Είναι αξιόπιστα γνωστό ότι ο συγγραφέας αυτού του κειμένου είναι ο βασιλιάς Δαβίδ, αφού υπάρχουν σαφείς ενδείξεις σχετικά με αυτό στη Βίβλο.
Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες των ιστορικών, δεν ήταν δυνατό να μάθετε ποια περίοδο του μονάρχης του μονάρχης γράφτηκε από αυτούς τους Ψαλμούς. Μετά από όλα, στο ίδιο το κείμενο δεν υπάρχουν συμβουλές αυτού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η διαδικασία καθορισμού του χρόνου γραφής είναι σημαντικά δύσκολη.
Αν και οι ιερείς είναι σίγουροι ότι αυτά τα κείμενα γράφτηκαν κατά τη διάρκεια μιας ήσυχης κυβέρνησης. Αλλά δεν υπήρχαν τόσα πολλά τέτοια ήσυχα χρόνια. Η χώρα κυριολεκτικά εξαπλώνεται πολέμους και εξεγέρσεις.
Πιστεύεται ότι όλοι οι Ψαλμοί γράφτηκαν στο τέλος της βασιλείας του Δαβίδ. Δεδομένου ότι ήταν εκείνα τα χρόνια που ο κόσμος ιδρύθηκε στο κράτος. Και ο καθένας είναι ευρέως γνωστός για αυτή την αλήθεια.
Ερμηνεία του Ψαλμού
Όταν γράφετε τον Ψαλμό, ο βασιλιάς ήταν σε μια ειρηνική ψυχική κατάσταση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα μπορούσε να σκεφτεί ήρεμα με το μεγαλείο του Δημιουργού. Η κύρια έννοια του Ψαλμού μπορεί να εξηγηθεί με διαφορετικούς τρόπους:- Ο θαυμασμός του Δημιουργού - αφού ο Κύριος έδειξε τον Δαβίδ της εξουσίας του, πίστευε στην εξουσία και τη δικαιοσύνη του.
- Η παρουσίαση του νόμου που θα ακολουθήσει - ακόμη και στο πρώτο David ήταν ένας αμαρτωλός που οδήγησε έναν ανήθικο τρόπο ζωής και δεν άκουσε καθόλου τη γνώμη του κληρικού, αργότερα συνειδητοποίησε το λάθος. Και ως εκ τούτου προσπάθησε να μεταφέρει τον λαό του το νόμο, σύμφωνα με το οποίο είναι απαραίτητο να ζήσουν.
- Ακούγοντας τη χάρη του δημιουργού - όπως γνωρίζετε, ο Κύριος δεν θα είναι ποτέ θυμωμένος εδώ και πολύ καιρό. Τιμωρεί τις δημιουργίες του όταν σιγουρευτούν. Ωστόσο, η τιμωρία δεν διαρκεί ποτέ πολύ.
- Ένα άτομο είναι σκόνη - σε αυτό το πλαίσιο, δεν χρειάζεται να δείτε την προσβολή της αξιοπρέπειας του ατόμου. Μάλλον, αντίθετα. Ο Ψαλμός δείχνει απλώς ότι το μεγαλείο ενός ατόμου μπορεί ακόμη και να συγκριθεί με το μεγαλείο του δημιουργού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αυτο-εξομολόγηση και η αυτοπεποίθηση είναι αμαρτιζιού.
Αν μιλάμε γενικά, τότε ο Δαβίδ έγραψε αυτόν τον Ψαλμό μόνο με ένα γκολ - να δοξάσει τον Κύριο. Ο θαυμασμός του για τον δημιουργό είναι αρκετά κατάλληλο και κατανοητό. Μετά από όλα, για εκείνες τις αμαρτίες που έκανε στο παρελθόν, ο Θεός θα μπορούσε να τον τιμωρήσει ο Θεός, να πάρει τη ζωή του και να στείλει την ψυχή στην κόλαση. Και στην κόλαση, όπως γνωρίζετε, η ψυχή υποφέρει πάρα πολύ. Και αυτό το αλεύρι είναι καταδικασμένο να βιώσει μια ολόκληρη αιωνιότητα.
Αλλά ο Κύριος έδειξε έλεος. Μερικοί ιερείς συσχετίζουν αυτό με το γεγονός ότι ο Δαβίδ ήταν ο πατέρας του Σολομώντος. Και όπως γνωρίζετε, στο μέλλον έγινε ο μεγαλύτερος από τους βασιλιάδες. Ίσως γι 'αυτό ο Κύριος δεν ήθελε να πάρει μια ζωή από τον σκλάβο του, επειδή γνώριζε ότι στο μέλλον θα γίνει ο πατέρας του μεγάλου άνδρα. Δεν είναι περίεργο ότι λένε ότι τα μονοπάτια του Κυρίου δεν είναι καθορισμένα.
συμπέρασμα
- Ο Ψαλμός 102 γράφτηκε από τον βασιλιά Δαβίδ.
- Ο λόγος για τη σύνταξη ήταν η επιθυμία να επαινέσω τον Δημιουργό.
- Μερικοί ιερείς πιστεύουν ότι ο Τσάς Δαβίδ ήθελε να ρίξει τη συγχώρεση από τον Κύριο για τις αμαρτίες που έκαναν νωρίτερα.