Ruhun reenkarnasyonu (başka bir "reenkarnasyon", "ruhun yeniden yerleştirilmesi") - canlı organizmaların (ruh) sonsuz özü yeni organlarda birçok kez yeniden doğduğu dini ve felsefi fikirlerin bir kombinasyonunu temsil ediyor.
Modern dünyada, insanların reenkarnasyon temasına ilgisi belirgin şekilde artmıştır. Araştırmacılar Yang Stevenson, Raymond Mudi, Michael Newton ve diğerleri gelişimine büyük katkı yaptı. Onlar sayesinde, dini ve felsefi öğretilerden reenkarnasyon olgusu bilimsel olarak temelli bir gerçeğe dönüşüyor.
Ölümden sonra ruhun yeniden yerleştirilmesi
Bugün seni ne beklediğini öğren - tüm burç işaretleri için bugün için bir burçÇok sayıda abone isteği tarafından, bir cep telefonu için doğru bir burç başvuru yaptık. Her sabah zodyak işaretiniz için tahminler gelecek - kaçırmak imkansız!
Ücretsiz indir: Horoscoper her gün 2020 için (Android'de mevcuttur)
Reenkarnasyonun ana amacı – Ruhun evrimi, gelişimi ve daha yüksek bir titreşim seviyesine geçiş.
Yeniden enkarnasyon teorisi, birçok Dünya Dininin Adeptleri tarafından kullanılır - Hindular, Budistler, Jainistler, Sinkçistler, Daosistler, Şinistler. Aynı zamanda bir dizi modern akış, aşkınlık, teosepsi, antropozopfe, yeni yaşın hareketi ve modern dini akışları olan klavsları da doğaldır.
Ruhların yeniden doğuşu, hem eski Yunanistan'ın ünlü filozoflarına inanıyordu. Reenkarnasyonla ilgili ifadeler Pythagora, Sokrates, Platon, Empdocula, Plutarch, Baraj ve Neoplatonik ve Pythagoreans'a aittir.
Ölümden sonra ruhun yeniden doğuşu: Temel Hükümler
Reenkarnasyon 2 ana bileşene dayanmaktadır:
- Maddi olmayan bir varlık varlığında vera (Ruhlar, ruh, ilahi kıvılcımlar vb.). Bu işletme, bireyin kimliğini, bilincini içerir. Fiziksel beden ve ruh arasında yakın bir bağlantı var, ancak vücudun ölümünden sonra, manevi madde ondan ayrılır ve varlığına devam eder.
- Yeni bir vücutta ruhun reenkarnasyonuna inanç. Yeniden doğuş ölümden hemen sonra veya belirli bir süre sonra ortaya çıkabilir. Reenkarnasyon teorisine göre, ruhlar, hem insanların ve diğer yaşayan varlıklardaki hem de diğer yaşayan varlıklardaki - gelişme seviyesine bağlı olarak yeryüzünde somutlaştırılabilir. Ruhların yeniden yerleşiminden dolayı, maddi gövde dışındaki bir kişinin varlığının devamı vardır.
Hinduizmde reenkarnasyon teorisi
Ruhun reenkarnasyonu (Sanskrit'te "Punarjanma") - Hinduizmin temel kavramını temsil eder. Bununla birlikte, reenkarnasyon diğer Hint dinlerini tanır. Takipçileri için, sonsuz ölüm ve doğum döngüsü doğal bir doğal olgusadır.Reenkarnasyon doktrini, "VEDA'lar" detayını açıklar - Hinduizm'in çok eski kutsal yazıları. Ayrıca, Upanishads, "Vedas" na bağımlı olan eski Hint dini ve felsefi anlaşmalar.
Hinduizm, Atman'ın ruhunu ifade eder - ebedi, değişmemiş ruhsal özü ve fiziksel bedenin kırıldığı kabul edilir, çünkü öldü.
Hinduizm pozisyonundan reenkarnasyon olgusunun olgusu göz önüne alındığında, Karma ile güçlü bağlantısı dikkate alınmalıdır. Bu terim, Upanishads'teki açıklamasını bulur. Yani kutsal metinlere göre:
"Karma - erkek tarafından işlenen bir kişinin etkisini temsil ediyor, bu sebeplerden biri."
Karma Sansar'ı başlattı - yani, doğumların sonsuz doğum ve ölümler döngüsü. Hindu yapışkanları, bu döngüde insan ruhlarının kaldığı konusunda kendinden emin. Ruh, belirli materyal arzularını uygulamak için mücadele eder (ve bu sadece fiziksel gövdeyi kullanarak yapılabilir). Bu nedenle, defalarca maddenin dünyasına geliyor.
Aynı zamanda, hinduizmde, malzeme sevinçleri günah veya yasak olarak algılanmaz. Din, dünyadaki zevklerin pahasına gerçekten mutlu ve yaşamdan memnun kalmanın imkansız olduğunu öğretiyor.
Hindu bilardemelerine göre fiziksel dünya, yanıltıcı bir rüyaya benziyor. Ve Sansary Döngüsünde olmak, cehaletin bir sonucudur, neler olup bittiğinin gerçek doğasını anlayamama.
Eğer ruh gelişiyorsa ve bozulmazsa, zamanla, malzeme dünyasından ve yüzeysel zevklerinden hayal kırıklığına uğradı. Sonra daha yüksek zevk biçimlerini bulmak istiyor, ancak bunun için ciddi bir manevi uygulamaya ihtiyacı var.
İkincisi, kendinizi anlamaya yardımcı olur - ruhunun sonsuzluğunu gerçekleştirmek ve kendisini yalnızca fiziksel kabukla ilişkilendirmeyi durdurur. Şimdi malzeme sevinçleri tamamen önemsiz bir şeye benziyor, manevi mutluluk ön plana çıkıyor.
Ruhun herhangi bir maddi arzunun ortadan kaybolmasıyla, sonsuza dek Sansary döngüsünü bırakabilir, yani yeniden doğmuş.
Hinduizmde, doğum ve ölüm zincirinin kesintisi alay (kurtuluş) denir.
Ruh reenkarnasyonu: kanıt
20. yüzyılda, yeniden yerleşim ruhları teorisi, Profesör Psikiyatri Yang Stevenson, Psikolog ve Dr. Raymond Mode, Felsefe Doktoru ve Hipnoterapist Michael Newton, Bilim İnsanı Psikiyatristi Brian yolları gibi uzmanlar tarafından derinden incelendi. Hepsi, basılı çalışmaların geride kaldılar, bunlar tarafından yürütülen araştırmalardan bahsediyorlardı.
Tabii ki, geçmiş yaşamlardaki regresyon uzmanları yeterli ve çalışmalarını itibarsızlığa uğratmaya çalışan eleştirmenlere sahiptir. Ancak, adalet için, tüm bilimsel başarıların derhal tanınmadığına dikkat etmeye değer.
İlk başta birçok bilim dahası çılgınca algılandı ve onların bilgisi bildiklerinden sonra değerlendirildi.
Yukarıda belirtilen Raymond Moody ve Jan Stevenson'ın reenkarnasyon olgusunu incelemek, en bilimsel yaklaşımı kullanmaya çalıştı. Örneğin, Modeudi, reenkarnasyon teorisinin genellikle incelendiği gerileme hipnoz tekniğini kullandı.
Büyük bir şüpheci olmak Raymond, ilk başta regresyona maruz kalmaya karar verdi. Araştırmacı, önceki enkarnasyonlarından birkaçının hatıralarını yükselttiğinde, ilham verdi ve daha ileri gitmeye karar verdi. Faaliyetlerinin sonucu, "Hayattan Sonra Yaşam", "Hayatı Yaşam" kitabıydı.
Michael Newton'un yüzünü ve adını atlamak imkansızdır, çünkü geçmiş yaşamlarda çok sayıda regresyon yaptılar. Doktor hastalarına davranan hikayeler temelinde, "Seyahat ruhu", "ruhun amacı", "Hayatlar arasındaki yaşam" nın yayınlanması hazırlandı.
Psikiyatrist Jan Stevenson, pratiğinin kırk yılı, önceki düzenlemeleri hakkındaki çocukların hikayelerinin kanıtı aramasına adanmıştır. Profesör, analiz edilen gerçekleri karşılaştırdı, bilgi arayışı yaptı, dünyanın farklı köşelerine gitti, arşivler okudu. Ve çoğu durumda, yürümeye başlayan çocuk hikayelerinin doğruluğuna ikna olduk.
Toplamda, yaklaşık 3 bin hikayeyi analiz etti.
Ölümden Sonra Ruhların Yeniden Yerleşmesi: Gerçek Gerçekler
Şimdi uzak geçmişlerini hatırlamayı başaran insanların hikayelerini tanıdık.Tarihçe 1. Çocuğun elinde garip dağ
Doğu devletlerin sakinleri, yeniden doğuşlara inandıkları, eski zamanların ilginç bir özelliğe sahipti. Ailenin bir üyesi öldüğünde, vücudunda özel bir etiket bıraktı. Yakında doğan çocuk aynı yerde bir köstebek bulmaya çalıştı. Ve eğer başarılı olursa, insanlar ölen kişinin ruhunun yenidoğanın bedenine girdiğine ikna edildi.
20. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri'nden bir psikiyatrist Jim Tucch, ciddi bir şekilde reenkarnasyonun ezici bir olgusudur ve keşfetmeye karar verdi. Çok sayıda vaka ile okuyan Tucker, toplama göre, onlardan bir bütün kitap "Hayata Yaşam". 2005 yılında dünyayı gördü.
Ve 2012 yılında Jim Tucker, Psikolog, Jürgen Keyl ile birlikte, çocukların, ailelerin ölü üyelerinin cesedi üzerindeki etiketlerin yerlerine ışıklarında ışıklarda ortaya çıktığı aileler üzerinde araştırmalar yayınlamaktadır.
Çalışma, sol elinde bir köstebek olan Myanmar'dan bir çocuk tarafından belirtilmiştir. Doğumundan önce 11 aydan önce, bebeğin doğal büyükbabası öldü ve etiketi elinde tamamen aynı yerde bıraktı.
İki yılın yaşında, çocuk büyükannesine, geç büyükbabasının ömrü boyunca sık sık söylendiği sözlerle hitap ediyor. Kimse artık ailede bir kadın denemedi. Çocuk da ölen kişi olduğu için annesine dönüşmeye başladı.
Çocuğun annesi araştırmacıya, pozisyonda olduğuna, sürekli sol baba hakkında düşündüğünü söyledi. Kadın yanlarında olmayı hayal etti. Şimdi garip bir köstebek varlığı ve akrabalarına çocuğun muhteşem kulplarının varlığı aileyi bebeğin bir büyükbabasının ruhunun düzenlemesine ikna ettiler.
TARİHİ 2. Öldürülen oğlun "dirilişi"
Bryan Wall, Psikiyatri Bakanlığı Başkanı tarafından Tıp Merkezi (Miami) tarafından düzenlenmektedir. Ve klasik psikiyatrist eğitimi almasına rağmen, büyük bir tıbbi uygulaması var, ayrıca reenkarnasyon fenomenini de incelerdi.Yollar kitabında bir kadın Dian'ın hikayesinin bir tanımını bulduk. Mesleğe göre, ambulans merkezinde çalışan üst düzey bir hemşiredir. Daian, geçen yaşamın bir regresyon seansıydı (gerileme hipnozu), önceki düzenlemesini hatırladı. Sonra Kuzey Amerika'da, sadece Hindistan nüfusu ile sık sık çatışmalar döneminde yaşadı.
Daian "See" bir gün olarak, yerleşimine saldıran Hintlilerden saklanmak zorunda kaldı. Bir kadının elinde yenidoğan bebek vardı.
Kız, Kızılderililerin çocukla keşfedileceğinden korkuyordu, bu yüzden ağzını kapladı. Bebeği boğdu. Vücudunda, elinde, omzunun yanında olan bir hilal şeklinde bir doğum yeri vardı.
Regresyondan birkaç ay sonra, hemşire kliniğe giren yeni bir hastayla tanıyor. İlk bakışta, ona gibi açıklanamayan sempati görülüyor.
Aralarında ciddi bir ilişki hızla bağlanır. Ve Dian için şok nasıldı, bir doğum lekesi buldu, paraları geçtiğimiz bir hayatta ölen bebekle gördüğü yerde aynı yerde.
Tarih 3. Yanan Japonya'dan Asker
Bu dava, Psikiyatrist Jan Stevenson'ın uygulamasını ifade eder. 1962 yıllığındaki MA şarap katanı olarak adlandırılan Burma'dan kızı anlatıyor. Bebek sadece 3 olduğunda, ailesini askeri Japonların hayatı hakkında hikayelerle şaşırttı. Burmeciler tarafından saldırıya uğradı, ağaca bağlandı ve yandı.
Ma şarap katranı, hikayelerinde daha spesifik detayları göstermedi. Ancak, Stevenson'a göre, kızın son hayatı hakkındaydı.
Bu sonuç, geçmiş gerçekleri analiz ettikten sonra profesöre geldi: 1945'te savaş sırasında, Japon ordusu geri çekildi ve Burma ve gerçeği çoğu zaman rakibinin askerlerini tutucusundaki askerlerini yakaladı. Onların uygulanmasının popüler görünümü yaşıyordu.
Stevenson teorisinin lehine, Ma şarap katranının olağandışı davranışları da görüldü, kesinlikle geleneksel Birmanya kızı içinde doğal değil. Örneğin, kısa bir saç kesimi yapmaya çalıştı, kıyafetlerini erkekler için satın almaları istendi. Kız keskin yiyecekleri tolere etmedi (yerel mutfakta ana), ama domuz eti ve tatlı sevdi.
Ayrıca agresif davrandı - sokakta oynadığı arkadaşlarını tokatladı. Stevenson'a göre, Japon ordusu, köylülerin Burma'dan yüzünü alkışlamaya sahipti. Ancak benzer bir uygulama hiçbir zaman yerli birmanda uygulanmadı.
Buna ek olarak, MA şarabı katranı, ailesinin dini olmasına rağmen, bir Budist olmayı reddetti. Sonunda, "yabancılar" hakkında konuşmaya başladı. Ancak bu hepsi değil - doğumda, kız her iki elinde de ciddi hasar gördü (isimsiz ve orta parmaklar arasında dolum yok).
Parmakların doğumdan birkaç gün sonra amputasyon yapmak zorunda kaldı.
Diğer parmakların, özellikle yaralandılar gibi doğuştan izler vardı. Bununla birlikte, her iki bilek üzerinde de benzer hasarlar, sağda, daha sonra kayboldu. Bu tür izler, Japonların mahkumunun yürütmeden önce ağaca bağladığı ipten çok benziyordu.
Son olarak, konuyla ilgili videoya göz atın: