Οι περισσότεροι από τους πιστούς κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης των ιερών γραπτών και άλλης ποικίλης θρησκευτικής λογοτεχνίας συχνά δίνουν προσοχή στην έκφραση "επτά αμαρτίες θανάτου". Αυτή η φράση ισχύει για ορισμένες άλλες ή συγκεκριμένες επτά ενέργειες. Ο κατάλογος των ορίων μπορεί να είναι πολύ περισσότερο, αλλά είναι αυτές οι επτά πράξεις που ενωθούν από κάτι μεγάλο, γιατί ονομάζονται "θνητοί".
Η πρώτη ταξινόμηση προσφέρθηκε ένα άλλο πεντακόσιο ένατο ένατο έτος Gregory Great. Υπάρχει ένας διαφορετικός διαχωρισμός στην εκκλησία, η οποία είναι η σύνταξη όχι επτά, αλλά οκτώ θνητού αμαρτωλών και μεγάλων πάθους. Η λέξη "πάθος" μεταφράστηκε από την εκκλησία σλαβική γλώσσα θα σημαίνει πόνο. Ορισμένοι πιστοί και οι ιεροκήρυκες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν δέκα αμαρτίες θανάτου στην Ορθοδοξία.
Η θνητική αμαρτία είναι η πιο δύσκολη και πιο δύσκολη από όλα τα πιθανά πάθη. Οι υπερασπιστές ενοχλούν μόνο με ειλικρινή μετάνοια. Όταν κάνετε τέτοιες αμαρτίες, ακόμη και ένα, η διαδρομή προς τον παράδεισο δεν βρίσκεται πλέον. Στην κύρια ταξινόμηση στην Ορθοδοξία, οι πιστοί έχουν μόνο οκτώ θνητικές αμαρτίες.
Υπερηφάνεια ή "Sin Lucifer"
Μάθετε τι σας περιμένει σήμερα - ένα ωροσκόπιο για σήμερα για όλα τα ζώδια
Η υπερηφάνεια θεωρείται μία από τις πιο σοβαρές αμαρτίες, όπως συνέβη από τον ίδιο τον Σατανά. Η ιστορία αυτής της αμαρτίας αυξάνεται στη δημιουργία του κόσμου της Αγγελικής. Ένα από τα υψηλότερα αγγελικά και πιο ισχυρά, Dennica, δεν ήθελε να είναι σε υπακοή και αγάπη για τον Κύριο. Αυτός ο άγγελος ήταν εξαιρετικά αναγεννημένος από τη δύναμη και την εξουσία του και ήθελε να γίνει οι κλέφτες του Θεού. Ο Dennica γοητεύτηκε από πολλούς αγγέλους, γι 'αυτό ο πόλεμος εξαπολύθηκε στον ουρανό. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, μαζί με τους αγγέλους του, αγωνίζοντας με τον Σατανά, κέρδισε τον κακό στρατό. Ο Satan Lucifer, όπως η αστραπή, έπεσε από τη βασιλεία του ουράνιου στην κόλαση. Από τότε, η κόλαση, ο υπόκοσμος είναι ο βιότοπος του σκοτεινού πνεύματος, ο τόπος στερημένος από τη χάρη και το φως του Θεού.
Ο άνθρωπος που είναι η αμαρτωλή υπερηφάνεια είναι η συνέχεια της επιχείρησης του Lucifer στη γη. Η Gordinity συνεπάγεται όλες τις άλλες αμαρτίες, ακόμη και εκείνες που δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο των επτά θνητών.
Η υπερηφάνεια είναι μια υπερβολική πίστη από μόνη της και τις δυνατότητές του που έρχεται σε αντίθεση με τον Μεγάλο Κύριο. Το πρόσωπο που βρίσκεται σε μια τέτοια αμαρτία επαινείται από τις ιδιότητές του, ξεχνώντας ποιος τους παρουσίασε μαζί του. Με απλά λόγια, η υπερηφάνεια είναι εξαιρετικά υπερεκτίμηση της αυτοεκτίμησης, την εξύψωση των πραγματικών ιδιοτήτων τους και τα φανταστικά καλά χαρακτηριστικά τους. Αυτή είναι μια υπερεκτίμηση αυτοεκτίμησης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ένα άτομο πιστεύει ότι είναι καλύτερος από ό, τι στην πραγματικότητα, και καλύτερα από όλους τους άλλους ανθρώπους. Αυτό οδηγεί στην αλαζονεία, αλαζονεία. Πρόκειται για μια προκατειλημένη αξιολόγηση, ανιδιοτέλεια, η οποία οδηγεί στη δέσμευση τρομερών λάθη στη ζωή. Αυτή είναι μια αυτοεξυπηρέτηση, ο ίδιος η λατρεία. Η ποσότητα της υπερηφάνειας είναι επίσης εχθρότητα σε άλλους.
Από πολυάριθμα αιτήματα των αναγνωστών, ετοιμάσαμε μια εφαρμογή "Ορθόδοξο ημερολόγιο" για ένα smartphone. Κάθε πρωί θα λάβετε πληροφορίες σχετικά με την τρέχουσα μέρα: διακοπές, θέσεις, ημέρες μνήμης, προσευχές, παραλίες.
Κατεβάστε δωρεάν: Ορθόδοξο ημερολόγιο 2020 (διαθέσιμο στο Android)
Ένας από τους αποτελεσματικούς τρόπους για να ξεπεραστεί η υπερηφάνεια, εξυπηρετεί την κοινωνία, τον Κύριο και τους συγγενείς. Δίνοντας στον εαυτό σας ένα άλλο, ένα άτομο μπορεί να αλλάξει.
Η υπερηφάνεια είναι μια πηγή αρνητικών σκέψεων και συναισθημάτων. Αυτά τα πράγματα επηρεάζουν δυσμενώς την ψυχολογική κατάσταση ενός ατόμου και της συμπεριφοράς του. Πάρα πολύ σημαντική σημασία του ίδιου προκαλεί επιθετικότητα προς τον περιβάλλοντα κόσμο.
Απληστία
Η δεύτερη αμαρτία στην Χριστιανοσύνη. Ο Alich ονομάζεται άπληστος ή ένα τσιντσός που είναι διατεθειμένος να αυξήσει τον πλούτο της. Αυτή η αμαρτία χωρίζεται σε μια επιθυμία να πάρει κάτι περισσότερο από ένα άτομο που έχει ήδη, "απληστία και απροθυμία να χάσει αυτό που έχει, την επιθυμία να το διατηρήσει - ατυχία. Οι αποφάσεις διεγείρει τις εσωτερικές ασθένειες, όπως ο φόβος και ο θυμός. Ένας άνδρας περπατώντας στα κεφάλια του χρησιμοποιώντας συντρόφους, δεν πιστεύει με τη γνώμη των άλλων, παράγει για τον εαυτό του τα προϊόντα που οι δρόμοι σε αυτόν. Ένα άτομο που βρίσκεται σε μια τέτοια αμαρτία βάζει χρήματα στη ζωή του πρώτα, τα υλικά οφέλη προτιμούν τις πνευματικές τους αξίες. Ο αμαρτωλός είναι συχνά έτοιμος να περάσει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του για τον επανυπολογισμό του διαθέσιμου πλούτου. Αν ξαφνικά, ο πλούτος του θα χαθεί, τότε ο άνθρωπος θα αισθανθεί το κενό στην ψυχή του, η έννοια της ζωής θα χαθεί.
Η ζωή ενός τέτοιου ατόμου συνοδεύει συχνά τον θυμό. Αυτό είναι ένα φυσικό συναίσθημα για το άπληστο άτομο. Δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο από το υλικό όφελος. Το πνευματικό κενό ενός τέτοιου ατόμου γεμίζει χρήματα ή πράγματα. Η ρίζα αυτού του Αντιπρόεδρου είναι ένα αίσθημα ανασφάλειας, κινδύνου, αστάθειας.
Το κύριο πρόβλημα της απληστίας στη θρησκεία και την ψυχολογία είναι η υποβάθμιση της προσωπικότητας ενός ατόμου. Το άτομο απλά θέλει να είναι ευτυχισμένος και πιστεύει ότι θα το επιτύχει με τη βοήθεια της διατήρησης και συσσώρευσης υλικού. Το συναίσθημα σαν το περισσότερο που έχει, αυτοί θα είναι πιο ευτυχισμένοι. Αλλά λόγω του γεγονότος ότι τέτοια πράγματα δεν είναι ευχαριστημένα για μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει να τα αποκτήσετε ξανά και ξανά.
Ζηλεύω
Αυτή η αμαρτία, συμπεριλαμβανομένων των απαγορευμένων δέκα εντολών. Ο άνθρωπος σε αυτή την αμαρτία θέλει να έχει αυτό που δεν ανήκει. Το θέμα του φθόνο είναι τόσο υλικά πράγματα όσο και πνευματικά. Σύμφωνα με τη θρησκεία, ο Θεός δίνει σε όλους, τότε είναι απαραίτητο να συγκεκριμένα με αυτό το άτομο σύμφωνα με το σχέδιο του Κυρίου. Και η επιθυμία να έχουμε το γεγονός ότι ο Κύριος έδωσε, αντιφάσκει και επιδιώκει να εκπληρώσει την προσωπική βούληση της Παναγίας του Θεού. Παρά το γεγονός ότι ο φθόνος είναι ένας από τις επτά θνητικές αμαρτίες και το γεγονός ότι αυτός ο αντιπρόεδρος παραδίδει πολλά προβλήματα και προβλήματα, το φθόνο εξακολουθεί να ζει σε κάθε ένα και δεν το ξεφορτωθεί.
Κάθε άτομο σε κάποιο βαθμό υπόκειται σε αυτή την αμαρτία. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι ο καθένας έχει ένα ορισμένο ποσό αναγκών και αναγκών, το οποίο συχνά δεν μπορεί να ικανοποιήσει στη ζωή του, αλλά τους βλέπει από άλλους ανθρώπους. Επιπλέον, είναι πολύ πιο εύκολο να εξηγήσουμε τις ελλείψεις και να χάσουν τα προβλήματά τους (τεμπέλης ή αδυναμία) και χάνει και αδικία της μοίρας, η οποία είναι ακατανόητη γιατί είναι επωφελής για κάποιον άλλο και όχι σε εμάς.
Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπάρχουν πολλά παραδείγματα φθόνο. Στη Βίβλο, αυτοί οι αδελφοί Cain και ο Abel, η πώληση του Ιωσήφ στη δουλεία εξαιτίας της αγάπης του πατέρα. Παραβολή του βασιλιά Σαούλ και τον ανυπεράσπιστο David. Ολόκληρη η διαδρομή ζωής του Ιησού Χριστού συνοδεύτηκε από ανθρώπινο φθόνο. Με τη βοήθεια παραδειγμάτων από τη νέα και ερειπωμένη διαθήκη, μπορεί να γίνει κατανοητό ότι για πολύ καιρό φθόνο γεμίζει τις ψυχές και τις καρδιές των ανθρώπων.
Θυμός
Αυτή η θνητική αμαρτία είναι μια εκδήλωση του "ευερέθιστου" μέρους της ψυχής. Ως όπλο, ο Θεός έδωσε έναν λογικό θυμό σε ένα άτομο, αυτή είναι η δύναμη της ψυχής, με την οποία ένα άτομο αντιτίθεται στο κακό. Ως αποτέλεσμα, αυτή η ορθολογική δύναμη διεστραμμένη και γίνεται η τρομακτική για την προσωπικότητα. Η οργή έχει πολλές ποικιλίες. Έχει ένα είδος φιδιού, το οποίο ξεσπάει νεαρά, πιο επικίνδυνα και δηλητηριώδη από τον εαυτό του. Νέοι αυτοί είναι: φθόνος, ζήλια, κακοσμία, οργή είτε μίσος όσο και κακοσμία. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά κάνουν ένα άτομο και το στενό του δυσαρεστημένο. Αυτή η αμαρτία είναι ο θυμός - συνδυάζουμε με άλλα πάθη, στην περίπτωση αυτή εμφανίζονται μια μεγάλη ποικιλία ελαττωμάτων.
Η οργή με κακοτυχία προκαλεί μια αρνητική στάση απέναντι στους φτωχούς και τους φτωχούς. Ο αμαρτωλός εξετάζει ένα τέτοιο πρόσωπο, σαν τον επιτιθέμενο, το οποίο διστάζει στην ιδιοκτησία του. Θα τους καλέσει εξαερισμό και loafers.
Ο θυμός, σε συνδυασμό με τη θλίψη, δημιουργεί ενόχληση και ευερεθιστότητα, δυσαρέσκεια με όλους και όλα γύρω.
Ο θυμός και η απογοήτευση δημιουργεί ζεστό μίσος, περιφρόνηση για την ίδια τη ζωή, συχνά ακόμη επιθετικό αθεϊσμό. Αυτή η κατάσταση συχνά μπορεί να προκαλέσει αυτοκτονία.
Ο θυμός σε συνδυασμό με τη ματαιοδοξία μπορεί να δημιουργήσει τη λεωφόρο και το φθόνο. Για έναν τόσο αμαρτωλό, ο εχθρός θα είναι ήδη ο άνθρωπος που ξεπέρασε είτε σε κάτι μπροστά του. Ένας άνδρας στην αμαρτία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τα πιο εκτιμημένα και χαμηλά κεφάλαια στο κακό: συκοφαντία, καταγγελίες, τσίμπημα γελοιοποίηση.
Η υπερηφάνεια σε συνδυασμό με το θυμό δημιουργεί μίσος σε σχέση με την ανθρωπότητα.
Λαγνεία ή μπλούζα.
Σύμφωνα με το λεξικό, η λαγνεία σημαίνει σεξουαλική έλξη, αγενής και αλεξίπτωτο. Στον χριστιανισμό, η λαγνεία - "παράνομο πάθος, διαφθορά καρδιών, που έχει κακό και αμαρτία". Η λαγνεία και η αμαρτία συνδέονται στενά μεταξύ τους, αυτό αναφέρεται στις επιστολές από τους αποστόλους, οι οποίοι αποτελούν μέρος της Καινής Διαθήκης. Lust ή πώς καλείται επίσης αυτή η αμαρτία, γιατί ένα blud δεν είναι ισοδύναμο με τη λέξη αγάπη. Το τελευταίο συνεπάγεται μια έντονη αίσθηση που στοχεύει στο αντικείμενο του ενδιαφέροντός του. Τα θεμελιώδη συστατικά αυτών των συναισθημάτων ήταν και παραμένουν σεβασμό και η επιθυμία να κάνουμε αδιαμφισβήτητα κάτι ευχάριστο για τον σύντροφό του. Η αγάπη δεν συνδυάζει με τον εγωισμό, λόγω του γεγονότος ότι αρχικά στοχεύει στη θυσία.
Ένα άτομο που υπόκειται σε αυτή την αμαρτία δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σε κάτι άλλο. Ο αμαρτωλός είναι στην εξουσία του πάθους. Εξετάζει τις γυναίκες όπως και μια κυρία είναι ένα αντικείμενο του πάθους και της σβέσης των ζώων επιθυμεί, και όχι περισσότερο. Βρώμικες σκέψεις, γεμίζοντας τη συνείδησή του και επισκιάζοντας την ψυχή, τους αγοράζει.
Ένας λατρευτικός άνθρωπος θυμάται αδιάκοπα την επιθυμία του και για τα πάθη, αυτά τα συναισθήματα δεν τον αφήνουν. Εξαιτίας αυτού, ο αμαρτωλός επιθυμεί συνεχώς εκείνους που είναι ακόμα σε αυτόν και ποιες ουσιαστικά δεν είναι απαραίτητες, και αν χρειαστεί, τότε οι αμαρτωλοί θα τον οδηγήσουν, ψάχνοντας για νέες απολαύσεις, τυφλούσαν και ταπεινωτικά τα συναισθήματα άλλου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η επιθυμία και η πορνεία βασίζονται μόνο σε σεξουαλική, σεξουαλική επίσκεψη, η οποία δεν συνδυάζεται με σεβασμό και αγιότητα συναισθήματα.
Λαιμαργία
Το gluttony συχνά αναφέρεται ως αόριστο. Αυτή η αμαρτία είναι ένα είδος εθισμού στην υπέρβαση του κανόνα για την υπερκατανάλωση. Αυτό περιλαμβάνει επίσης το πόσιμο. Μία από τις κύριες αμαρτίες στον Χριστιανισμό είναι ακριβώς λαμπερό. Μια τέτοια σόδα της ψυχής, και ο ίδιος ο άνθρωπος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το υπερβολικό πρήξιμο συχνά βυθίζεται στο σκοτεινό αδρανές, τον εκπέμπει και κάνει τεμπέληδες, το τελευταίο είναι ένα άλλο σημείο στη λίστα των θνητών αμαξοστοιχιών.
Ένα άτομο, το οποίο είναι ευαίσθητο στην αμαρτία μιας με θέα, δεν μπορεί να οδηγήσει εύλογη συλλογιστική σε πνευματικά θέματα, καθώς και να κατανοήσει πολύ βαθιά αρκετά. Η μήτρα ενός τέτοιου ατόμου είναι μια ομοιότητα των βάρη μολύβδου, που τραβάει την ψυχή, ξεφλούδισμα με κακίες και αμαρτίες.
Η θρησκεία έχει πολλούς τρόπους να απαλλαγούμε από αυτή την αμαρτία: είναι τόσο σύνεση όσο και το περιεχόμενο της θέσης και η μνήμη του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για την κυριαρχία του πνευματικού μέσω του υλικού.
Η μήτρα ονομάζεται άνδρας που ζει για το στομάχι τους. Όλα τα σχέδια και οι επιθυμίες αποσκοπούν στη μετάβαση. Ο αμαρτωλός ζει και εργάζεται για να αποκτήσει μια ποικιλία τροφίμων. Οι μεμονωμένοι άνθρωποι με τέτοια αμαρτία είναι συχνά εγωιστές. Σε περίπτωση που ο αμαρτωλός συνδέεται από το γάμο Uzami και την οικογενειακή ζωή, θα είναι μια καταστροφή για όλη την οικογένεια.
Θλίψη και τεμπελιά
Η απογοήτευση διαφέρει από τη συνηθισμένη θλίψη από το γεγονός ότι η πρώτη συνδέεται στενότερα με τη χαλάρωση του σώματος και το πνεύμα του ανθρώπου. Οι ιερείς και οι έμπειροι άνθρωποι καλούν την απογοήτευση ή την τεμπελιά "Midday Demon", το οποίο αποσπά την προσοχή του μοναχού από την προσευχή του, τον ορίσει να κοιμηθεί μετά το γεύμα.
Η απογοήτευση θεωρείται ότι είναι μια θνητική αμαρτία και περιλαμβάνει επίσης πολύ τεμπέλης για εν μέρει γιατί κατά τη διάρκεια του νίκητου προσώπου, καθίσταται αδιάφορη για τα πάντα, ειδικότερα, σε άλλους ανθρώπους και τους αγαπημένους του. Οι δύο από αυτές τις κακίες σημαίνουν για το ίδιο πράγμα και επηρεάζουν το άτομο είναι ακριβώς το ίδιο, αγάπη της ψυχής του και καταστρέφοντας το σώμα. Ένας άνδρας κάτω από τον κανόνα της απελπισίας δεν μπορεί να είναι ποιοτικά και άξιος να εκπληρώσει το έργο του που του δόθηκε, δεν μπορεί επίσης να δημιουργήσει ή να δημιουργήσει, δεν είναι ευχαριστημένος με τέτοια ανθρώπινα συναισθήματα ως αγάπη ή φιλία.
Αυτή η θανάσιμη αμαρτία (τεμπελιά και η απογοήτευση) αποσυντίθεται ένα άτομο, αρχίζει να είναι τεμπέλης, δεν ευχαριστεί τίποτα, τίποτα δεν βελτιώνει μια ψυχή, ούτε σάρκα. Ένας αμαρτωλός, με την επιφύλαξη αυτής της κατάστασης, δεν πιστεύει σε τίποτα και ακόμη και αφήνει την ελπίδα. Η απογοήτευση είναι ένα είδος χαλάρωσης του νου και του ή τον ήμή της ψυχής, ακόμη και σε κάποιο βαθμό του σώματος.
Η χαλάρωση της δύναμης του σώματος και της ψυχής θεωρείται ότι είναι η χαλάρωση του σώματος και του ιερυπθιισμού. Η μόνιμη ανησυχία και η απογοήτευση συντρίβει πνευματικές δυνάμεις, φέρνουν σε εξάντληση. Από αυτή την αμαρτία γεννήθηκε η αδρανότητα και το άγχος.
Αυτές οι αμαρτίες ονομάζονται θνητοί, διότι με σταθερή επανάληψη, η αθάνατη ψυχή τους τελικά θα πεθάνει και θα στεγνώσει. Τέτοιες πράξεις συμβάλλουν στο χτύπημα της αθάνατης ανθρώπινης ψυχής στην κόλαση.
Μερικοί πιστοί, κατά την ανάγνωση των Αγίων Γραφών, δίνουν συχνά προσοχή στην έκφραση "επτά θνητικές αμαρτίες". Αυτές οι λέξεις δεν ανήκουν στον κατάλογο ορισμένων συγκεκριμένων ενεργειών, καθώς ο κατάλογος των αμαρτωλών πράξεων μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος. Αυτός ο αριθμός λέει όχι μόνο για την υπό όρους ομαδοποίηση δράσεων σε επτά μεγάλες ομάδες.
Ο Gregory Great ήταν ο πρώτος που πρότεινε ένα τέτοιο τμήμα πίσω το 590. Στην εκκλησία, μεταξύ άλλων, υπάρχει ο διαχωρισμός του στον οποίο υπάρχουν οκτώ μεγάλα πάθη. Μεταφράζεται από την εκκλησία σλαβική γλώσσα, η λέξη "πάθος" σημαίνει πόνος. Άλλοι πιστοί και μερικοί ιερείς πιστεύουν ότι υπάρχουν δέκα βασικές αμαρτίες στην Ορθοδοξία.
Η θνητική αμαρτία ονομάζεται το χειρότερο από πιθανές πράξεις. Είναι δυνατόν να το εξαργυρωθεί μόνο κατά τη μετάνοια. Η Επιτροπή μιας τέτοιας αμαρτίας δεν επιτρέπει την ψυχή ενός ατόμου να φτάσει στον παράδεισο. Παραδοσιακά, στην Ορθοδοξία υπάρχουν επτά θνητικές αμαρτίες.
Το όνομά τους "θνητοί" σχετίζεται άμεσα με το γεγονός ότι η επανάληψη τους οδηγεί στο θάνατο της ψυχής ενός ανθρώπου και συνεπώς συμβάλλει στην αγκαλιά του. Τέτοιες ενέργειες λαμβάνουν τον εαυτό τους ως βάση για τα βιβλικά κείμενα, στα οποία διατίθεται και ερμηνεύεται η σημασία των αμαρτιών. Η εμφάνισή τους στα κείμενα του Θεολόγου χρονολογείται από αργότερα.